Czarne porzeczki (Ribes nigrum) mają wiele właściwości zdrowotnych. W tradycyjnej medycynie ludowej owoce stosowane są przy anginie i innych infekcjach górnych dróg oddechowych, artretyzmie czy reumatyzmie. Z kolei sok z czarnych porzeczek wspomaga leczenie migreny, problemów żołądkowo-jelitowych czy ogólnego wyczerpania organizmu. Współczesna fitoterapia poleca stosowanie czarnych porzeczek pomocniczo przy niedokrwistości, przyzębicy, skazie krwotocznej, zaćmie, złej krzepliwość krwi, wypadaniu włosów i zębów, a nawet zapaleniu gruczołu krokowego. Z kolei po napary z liści czarnej porzeczki można sięgnąć w celu przyspieszenia procesu wydalania toksyn z organizmu i regulacji pracy nerek.
W owocach czarnej porzeczki występuje spora grupa flawonoidów,
które hamują powstawanie w organizmie toksycznych związków prowadzących
do chorób nowotworowych oraz spowalniają proces starzenia. Ponadto
obniżają one poziom cholesterolu we krwi, hamują rozwój miażdżycy naczyń
i stabilizują ciśnienie tętnicze. Flawonoidy działają także
oczyszczająco, ponieważ mają zdolność tworzenia kompleksów z metalami
ciężkimi (kadmem i ołowiem) i w ten sposób ułatwiają usuwanie tych
szkodliwych dla organizmu pierwiastków. Flawonoidy znajdujące się w
czarnej porzeczce to katechina, epikatechina, procyjanidyny, kempferol i
myricetyna. Jednak szczególne właściwości prozdrowotne przypisuje się
trzem pozostałym związkom, czyli:
- antocyjanom – znajdujące się w skórce czarnych
porzeczek antocyjany to substancje antybakteryjne, które skutecznie
zwalczają bakterie E.coli – przyczyny problemów żołądkowych; - rutynie – rutyna ułatwia wchłanianie witaminy C, ma
właściwości uszczelniające i wzmacniające śródbłonek naczyń
krwionośnych. W ten sposób zapobiega krwawieniom, wybroczynom i żylakom; - kwercetynie,która ma właściwości moczopędne i oczyszczające drogi moczowe. Działa także przeciwalergicznie.